spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… … Słownik języka polskiego
spalić — 1. przestarz. Ktoś wygląda, jakby siedem wsi spalił «ktoś jest ponury, nachmurzony, wzbudza swoim wyglądem strach»: Niespodziewanie roześmiał się, ale natychmiast znów przybrał ponurą minę. Używane przez ciotkę określenie „wygląda, jakby siedem… … Słownik frazeologiczny
panewka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. panewkawce; lm D. panewkawek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}anat. {{/stl 8}}{{stl 7}} wklęsła powierzchnia stawowa kości {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zawalić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zawalać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zawalić się II {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} nie powieść się, nie spełnić się, spalić na panewce : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień